قهوه اندونزی :
اندونزی یکی از برترین کشورهای تولید کننده قهوه در جهان است و دارای چندین جزیره است که به دلیل قهوه خود مشهور هستند. اندونزی چهارمین تولیدکننده بزرگ قهوه در جهان است در سال ۲۰۱۶ به میزان ۶۶۰ هزار تن تولید داشته است. قهوه از سوی استعمارگران هلندی به اندونزی آورده شد و تولید آن به دلیل داشتن شرایط مناسب جغرافیایی پس از پایان دوره استعمار ادامه یافت.
موقعیت جغرافیایی :
اندونزی از نظر جغرافیایی و اقلیمی مناسب برای مزارع قهوه ، در نزدیکی خط استوا قرار دارد و دارای مناطق کوهستانی زیادی در جزایر اصلی خود است و شرایط مناسبی را برای رشد و تولید قهوه ایجاد می کند. همچنین موقعیت جغرافیایی این کشور برای تولید قهوه مناسب است دارای مناطق کوهستانی با شرایط مناسب برای تولید قهوه است.
طعم قهوه اندونزی :
_ طعم قهوه غنی و تمام عیار
_ نت های تند ، خاکی و تیره شکلات
_ یک شیرینی روستایی
_ اسیدیته خفیف
_ عطر شدید ، عجیب و غریب که اغلب تند یا چوبی است.
قهوه های اندونزی دارای مشخصات طعم تیره هستند. فرایند نیمه شستشو باعث ایجاد نت های مزه دار خاکی ، ادویه تند یا چوبی می شود.
ویژگی های کلی قهوه اندونزی :
به همان اندازه که کشور با بیش از 17000 جزیره و بیش از 300 گروه قومی متنوع است ، قهوه هم چنین است!
معروف ترین قهوه از جزیره جاوا می آید.
در سال 1699 گیاهان عربیکا با منشأ یمن از هند وارد می شدند .
بسیاری از آتشفشان ها بهترین شرایط طبیعی را برای کشت فراهم می کنند.
در سال 1877 ، اکثر عربیکا ها به زنگ قهوه آلوده شدند و گیاهان روبوستا از آفریقا جایگزین شدند.
امروز ، این کشور 10٪ عربیکا / 90٪ روبوستا تولید می کند .
اندونزی یکی از بزرگترین صادر کننده قهوه روبوستا است .
مناطق كشت شده عبارتند از: سوماترا ، سولاوسی ، جاوا ، بالی ، فلورس و پاپوآ.
در بین نادرترین موارد یکی گرانترین قهوه در جهان : کوپی لواک است.
طعم قهوه اندونزی : دارای رایحه ای نرم ، بدن کامل و طعم خاکی است که بخشی از آن دارای نت های گیاهی سبک است .
با طعم تند ، عمیق و ماندگار خود ، قهوه را ” سنگین وزن ” قلمداد می کنند به خصوص قهوه سوماترا بدن چسبناک دارد و تقریباً هیچ اسیدی ندارد.
مشخصات اصلی تولید قهوه اندونزی :
امروزه مزارع قهوه اندونزی به مساحت تقریبی 1.24 میلیون هکتار ، 933 هکتار مزارع روبوستا و 307 هکتار مزارع عربیکا را پوشش می دهد. بیش از 90 درصد کل مزارع توسط باغداران در مقیاس کوچک که هر یک صاحب مزارع نسبتاً کوچک حدود 1-2 هکتار هستند ، کشت می شود.
امروزه بسیاری از قهوه های اندونزی با استفاده از روش کاملاً شسته شده پردازش می شوند. با این حال ، به طور سنتی از روند برداشت بعد از ‘ Giling Basah ‘ (‘مرطوب-هالینگ ‘) استفاده می شود. پرورش دهندگان قهوه خود را در مزرعه خود خمیر می کنند ، مدت کوتاهی آن را خشک می کنند ، و سپس آن را برای فروش در بازار روستای محلی عرضه می کنند یا آن را بسیار مرطوب (حدود 30-50 درصد رطوبت) تحویل می دهند تا در یک ایستگاه جمع آوری قرار بگیرند.
قهوه عربیکا در اندونزی از املاک و مزارع کوچک و متوسط جمع آوری می شود و سپس به روش های مختلفی پردازش می شود. اکثر قریب به اتفاق دانه ها فرآوری شده مرطوب هستند. این در اصل به این معنی است که میوه قبل از خشک شدن و برشته شدن دانه در دستگاه تجاری شسته می شود. برخی از مزارع هنوز روش قدیمی که در آن میوه های قهوه خشک شده و سپس آنرا پوست گرفته می شوند ، انتخاب می کنند. به طور کلی، انواع قهوه عربیکا اندونزی دارای اسیدیته پایین و بدن قوی است ، که آنها را برای ترکیب با قهوه های با اسیدیته بالاتر از آمریکای مرکزی و آفریقای شرقی ایده آل می کند
مناطق قهوه اندونزی :
بهترین قهوه های اندونزیایی از مناطق قهوه ای که در حال رشد هستند ، تهیه می شوند:
- بالی
- سوماترا
- سولاوسی
- جاوا
- تیمور
- پاپوآ
قهوه سوماترا :
فصل برداشت: نوامبر – مارس
سوماترا به دلیل قرار گرفتن در شمال غربی ترین جزیره ، زودترین فصل برداشت در اندونزی را دارد. چندین منطقه در سوماترا وجود دارد که قهوه درجه خاصی را تولید می کنند که شامل Mandheling ، Lintong و Aceh است که همگی در شمال سوماترا واقع شده اند.
برخی از بهترین قهوه های لذیذ برتر دنیا در سوماترا پرورش داده می شوند این قهوه ها با بدن کامل ، خاکی تر از جاوا عربیکا و دارای اسیدیته پایین مشخص می شوند قهوه های سوماترا به دلیل داشتن طعمی غنی و رضایت بخش مشهور هستند. قهوه های سوماترا (به خصوص Mandheling ) معمولاً با مجوز تجارت عادلانه و ارگانیک در دسترس هستند از نظر تولید قهوه ، سوماترا شناخته شده ترین و بسیار مورد توجه است. دانه های قهوه سوماترا از بهترین های دنیا به حساب می آید. پروفایل های قهوه سوماترا قهوه های پر بدن و سنگین با اسیدیته پایین هستند.
قهوه بالی :
فصل برداشت: ماه مه – اکتبر
بالی معروف به “جواهر پنهان اندونزی” ، برخی از بهترین قهوه ها را که از اندونزی بیرون می آید تولید می کند. قهوه در اینجا معمولاً با روش سنتی خیساندن فرآوری می شود ، هرچند که گاهی اوقات یک مقدار کاملاً شسته شده یا حتی طبیعی پردازش شده می شود . قهوه بالیایی دارای نت های شکلات شیرین و اسیدیته کمی بالا هستند. قهوه بالی نیز درجه یک است! پروفایل هایی که بالی ارائه می دهد بسیار غنی می باشد.
قهوه جاوا :
فصل برداشت: ژوئن – اکتبر
جاوا همچنین از قدیمی ترین تولید کننده قهوه در منطقه است. این گیاه قهوه در سال 1699 توسط استعمارگران هلندی به این جزیره آورده شد و از آن زمان تاکنون قهوه خوب تولید می کند ، بیشتر قهوه های جاوا در روش سنتی پردازش می شوند و در نتیجه اسیدیته کم ، بدن شربت دارند ، دو جزیره جاوا و سوماترا دارای پروفایلهای بسیار مشابهی هستند ، جاوا به طور معمول کمی تمیزتر و شیرین تر است در حالی که سوماترا به سمت تند و خاکی تمایل دارد.
قهوه جاوا در مقایسه با سایر نقاط جهان بدن نسبتاً سنگینی دارد ، گرچه سبک تر از سایر قهوه های اندونزیایی از مناطق اطراف است. قهوه جاوا دارای مشخصات عطر و طعم نسبتاً روستایی است که دارای ماندگاری ، تفاوتهای ظریف در طعم و مزه و اسیدیته کمتری است. موکا جاوا که یکی از اولین قهوه های مخلوط جهان است ، از مخلوط کردن قهوه جاوا و قهوه “مخت” از یمن ناشی شده است.
قهوه سولاوسی :
فصل برداشت: ماه مه – نوامبر
جزیره سولاوسی در بین برخی از بالاترین قهوه های در اندونزی است. تقریباً تمام قهوه های این جزیره از منطقه جنوبی توراجا گرفته می شود این قهوه بسیار پر رشد منجر به برخی از تمیزترین و نرم ترین قهوه هایی که در اندونزی وجود دارد ، شده است. بنابراین دارای تمام بدن شربت و کمبود اسید قهوه می باشد، این قهوه بسیار متراکم همچنین به خوبی بو داده تیره است.
برجسته ترین قهوه سولاوسی قهوه توراجا است ، قهوه چند بعدی که در ارتفاعات جنوب شرقی رشد می کند قهوه توراجا با انواع میوه رسیده و شکلات تیره به خوبی مطابقت دارد. قهوه توراجا تمایل به اسیدیته نسبتاً کم و در عین حال پر جنب و جوش دارد ، اگرچه معمولاً کمی اسیدی تر و دارای بدن کمتری نسبت به قهوه سوماترا و همچنین خاکی تر از قهوه جاوا عربیکا است. این پروفایل ها دارای رایحه ای شیرینی روستایی هستند. قهوه های سولاوسی به طور معمول شامل نت های میوه و شکلات هستند.
تیمور شرقی :
فصل برداشت: ژوئن – سپتامبر
قهوه تقریباً تا زمانی که در جاوا تولید شود ، در تیمور تولید می شود. استعمارگران هلندی رقم بوربون را تقریباً 400 سال پیش در جزیره کاشتند. پس از همه گیر شدن زنگ زدگی برگ قهوه ، گونه جدید هیبریدی ویژه برای تیمور معرفی شد: Hibrido de Timor. بر خلاف همسایگان اندونزیایی ، کشاورزان در تیمور قهوه خود را به روش کاملاً شسته شده پردازش می کنند و در نتیجه آن یک محصول بسیار تمیزتر و واضح تر ظاهر می شود. به طور معمول قهوه در تیمور کمی سبک تر است ، اگر بدن قهوه اندونزی را دوست دارید ، اما طعم های تمیزتر و لطیف تر قهوه آمریکای مرکزی را ترجیح می دهید ، پس تیمور گزینه مناسبی می باشد.
فلورس :
فصل برداشت: ماه مه – اکتبر
پرتغالی هایی که این جزیره را کشف کردند ، به دلیل زیبایی زندگی گیاهان محلی ، آن را به راحتی گل یا به زبان مادری خود ، فلورس نامگذاری کردند. فلورس یکی از جدیدترین شرکت کنندگان در جهان قهوه است اما به دلیل داشتن کیفیت عالی و مشخصات استثنایی ، خیلی زود به محبوبیت رسید. تقریباً تمام تولید عربیکا در این جزیره در اطراف شهر باجاوا صورت می گیرد. قهوه در فلورس با استفاده از روش سنتی مرطوب کننده پردازش می شود و با صافی فوق العاده همراه با یک بدن بزرگ و غنی مشخص می شود. قهوه فلورس مشابه با قهوه بالیایی ، کمی شیرین تر است و بیشتر شبیه شکلات یا کاکائو است.
پاپوا گینه نو :
فصل برداشت: آوریل – سپتامبر
دانه قهوه پاپوا قهوه ای که با عنوان “گینه نو” یا “PNG” شناخته می شود پاپوا بخشی از نیمه غربی کشور اندونزی می باشد. قهوه پاپوا دارای اسیدیته ی پایین تا متوسط می باشد که نسبت به سایر قهوه های اندونزی متفاوت است. چون که یک قهوه اندونزیایی بسیار پر جنب و جوش و معطر می باشد. پاپوا دارای بدنی چرب و روغنی است که به محض رست دادن به اندازه متوسط بیرون می آید.
بهترین قهوه اندونزیایی :
اکثر قهوه های اندونزی با توجه به داشتن طعم های پیچیده و ادویه جات به دلیل داشتن خاکهای غنی و شرایط رشد بسیار گران قیمت هستند. در میان بهترین قهوه های اندونزیایی که مورد بررسی قرار می گیرند ، سوماترا و سولاوسی مرتباً جایگاه های برتر را کسب می کنند. این تا حدودی به دلیل صنایع رایج تر پردازش و صادرات و پشتیبانی شدید دولت است.
قهوه تخصصی اندونزی :
علاوه بر تولید قهوه معمولی ، اندونزی چندین کافه مخصوص نیز تولید می کند. معروف ترین این نوع قهوه ها قهوه کوپی لواک ( kopi luwak ) ، قهوه Toraja ، قهوه Aceh و قهوه Mandheling است. اولین قهوه – (قهوه کوپی لواک )- احتمالاً معروف ترین نوع قهوه است. زیرا به عنوان گران ترین قهوه در جهان شناخته می شود. این گیاه از دانه هایی است که از طریق دستگاه گوارش (حیوان گربه ای) عبور کرده است. با توجه به این فرآیند تخمیر ویژه در داخل شکم این حیوان اتفاق می‌افتد روی دانه‌ها تغییراتی ایجاد می شود و تخمیر می شوند، درنتیجه طعم بهتری در دانه‌ها ایجاد می شود. این حیوان دانه‌های قهوه را پس از قدری تغییر در ساختار پروتئینی آنها ، سالم و دست نخورده به شکل مدفوع دفع می‌کند.
برخی از دانه های قهوه محبوب در اندونزی عبارتند از :
قهوه گایو (جزیره سوماترا) :
قهوه گایو با نام کوهی که در ابتدا این قهوه در آن کاشته شده است به همین نام رسیده است. این دانه های قهوه اندونزیایی که در ارتفاعات منطقه مرکزی آچه پرورش می یابند ، دارای طعم متمایز و طعم خوبی هستند.
قهوه کینتامانی (بالی) :
این قهوه دارای دانه به اندازه بزرگ و بدن بسیار قوی است. قهوه کینتامانی دارای دو نت اصلی ، گل و لیمو است. نت های لیمو و گل در طعم منحصر به فرد این قهوه نقش دارند. دانه های قهوه اندونزیایی که در دامنه کوه کینتامانی در جزیره بالی کاشته می شوند ، تولید عظیمی دارد ، تقریباً سالانه 2000 تا 3000 تن.
قهوه باجاوا / فلورس :
جزیره فلورس دانه های قهوه اندونزی با کیفیت خوب تولید می کند. دانه های قهوه از این جزیره قهوه باجاوا نامیده می شوند. قهوه باجاوا از اسیدیته پایین و بدن کاملاً نیرومندی برخوردار است. اصلی ترین طعم های این قهوه شکلات ، وانیل و کارامل است. این دانه های قهوه اندونزی در ارتفاعات باجاوا ، رشته کوه درفلورس پرورش داده می شوند. محصول قهوه باجاوا به آمریکا صادر می شود.
قهوه جاوا :
عمده ترین نوع قهوه جاوا در اصل عربیکا و روبوستا است. در جاوا مرکزی ، دانه های قهوه تحت تسلط عربیکا است. در حالی که در جاوا شرقی اکثر دانه های قهوه روبوستا هستند. مزارع مختلف قهوه در جزیره جاوا وجود دارد که دانه های قهوه ای با کیفیت بالا اندونزی ،را تولید می کنند. از ویژگی های این قهوه می توان به اسید متوسط ، کاملاً چسبناک و معطر چای مانند و خاکی اشاره کرد.
قهوه توراجا :
اصلی ترین تفاوت قهوه توراجا با سایر دانه های قهوه اندونزی این است که طعم ترش را در دهان نمی گذارد. طعم قهوه توراجا اساساً همانند قهوه سولاوسی دارای اسیدیته کم با نت های چوبی و کمی خاکی است. این طعم دهنده های خاص با روش سنتی ایجاد شده است.
منبع :
https://thecaptainscoffee.com/blogs/news/all-about-indonesian-coffee
https://www.indonesia-investments.com/business/commodities/coffee/item186
https://beanbox.com/blog/indonesian-coffee-history-flavor-processing/
دیدگاهتان را بنویسید